Aan br. Alberic en br. Paulus,

Wiel, Irma, Tony, Harry, Theo …

Dieren 17 november 2005.

 

Beste broeders en zuster,

Ik heb het een en ander op papier gezet mijn persoon aangaande.

Anthoon’s zoektocht, en hoe verder …

Nu er zoveel veranderingen zijn in de stuurgroep en in verband met de Cisterciënzer vereniging Sion (i.o) is het tijd geworden dat ik vertel hoe ik in de cisterciënzergroep Sion sta, en waar mijn zoektocht mij naar toebrengt.

Een jaar of vier vijf geleden wist ik dat ik me verbonden wilde weten bij een monnikengemeenschap. Ooit is mijn zoektocht begonnen bij de dominicanen in Huissen bij Arnhem, later bracht ik een bezoek in Zundert, jaren later bezocht ik de Abdij van de Achelse Kluis en kwam de Cisterciënzer leefwijze in mijn belangstelling.

Al zoekende had ik het idee bij een monnikengemeenschap te willen aansluiten dat aan kilometers wat dichter bij huis lag. Ook had ik al eerder kennis gemaakt met de Karmel gemeenschap in Boxmeer.

Uiteindelijk koos ik dan toch voor de Stricte observantie van de Cisterciënzertraditie. En ik ervaar de gemeenschap binnen de muren als zeer waardevol in die zin, dat het voor onze samenleving van zeer grote spirituele waarde en van belang is dat er klooster gebedsgemeenschappen als Sion binnen ons taalgebied bestaan. De soberheid, gestrengheid en de stilte binnen de abdij en de kloosterkerk is voor mij een herademing geweest in mijn geloof’s en gebedsleven.

Nadat ik een gesprekje had gehad met br. Alberic over wat zoek en vind ik, als gast en deelnemer aan de cisterciënzergroep, in de Abdij Sion wist ik dat ik nog niet op mijn “bestemming” aangekomen was. Het is zo dat ik al een eind op weg ben, maar dat het niet zo is dat het mijn roeping is me bij een monnikengemeenschap te willen aansluiten.

Wel is het zo dat ik me meer verbonden wil weten met een gebedsgemeenschap, en dat ik daarin ver wil gaan, in mijn zoektocht naar “God”, en de vraag wat betekent geloven voor mij en tot hoever wil ik gaan met een belofte in de vorm van een gelofte  doen, door het afleggen van een professie op de regel ten overstaan van een provinciaal, en daardoor deelname aan een geassocieerd lidmaatschap.

Kort gezegd, me verbonden weten via de Cisterciënzer vereniging Sion met de Abdij Sion gaat me niet ver en diep genoeg, vandaar dat ik uiteindelijk toch heb besloten te kiezen voor de Karmel spiritualiteit en de gemeenschap in Boxmeer. Het gegeven dat de Karmel gemeenschap is verbonden met de parochie gemeenschap in het stadje Boxmeer, maakt dat zij meer in de samenleving en dus in het wereldse staan. Ook is het zo dat de Karmel een “Karmel-beweging” heeft voor leken, én een lekenbeweging van geassocieerde leden binnen de orde van de Karmel (verbonden zijn met de eerste orde van de Karmel).

En dat is wat ik wil, verbonden zijn met een gebedsgemeenschap die aan de ene kant het contemplatieve in zich draagt en aan de andere kant open staat voor de wereld, de noden, de zorg en de problematiek van de mensen en de samenleving in het algemeen.

Nu is het zo dat ik voor een vorming’s weg heb gekozen binnen de Karmel spiritualiteit en met een vorming’s begeleidende. Dus ik ben al een beetje weggroeiende van Sion in Diepenveen.

Echter het afgescheidene, de kloostergemeenschap binnen de muren, het bidden en zingen van de psalmen, hymnen en gezangen in de kloosterkerk vind ik zo mooi en bijzonder waardevol dat ik dat wil blijven beleven/meebidden. Het gastenverblijf, de zaterdagen en de mogelijkheid mee te doen met de gebedsgetijden maakt dat ik nog geen afscheid wil nemen van de Abdij Sion. Dus ik blijf nog present, zeker zolang er nog geen vervanger voor mij is om de secretarisfunctie over te nemen blijf ik actief binnen de stuurgroep.

Zoals ik in de aanhef al zij, het is nu het moment om wat mijzelf betreft wat duidelijkheid te verschaffen naar de siongroep toe en voor mijzelf is het ook goed het een en ander op een rijtje te zetten. Het feit dat ik ontslag heb gekregen en in de W W ben terecht gekomen heeft niets met mijn besluit van doen, behalve dan dat ik dáárdoor alle tijd heb om me te verdiepen en voor te bereiden in wat ik noem mijn roeping ofwel geestelijke/spirituele weg. Veel tijd heb ik nu om boeken te lezen en bezinningsweken te volgen enzo.

Dus bij deze geen afscheid, wel duidelijkheid betreffende mijn persoon, en gaarne ontmoet ik jullie de komende zaterdag op Sion binnen de sfeer van, we maken met zijn allen een nieuwe start en dat gaan we vieren.

 

Groeten van Anthoon,

God zij met ons.