13 HET VERHAAL VAN ADAM EN EVA.

 

Het hele verhaal van Adam en Eva, de slang en de appel in de boom, is mijn inziens bedoeld geweest, om de mens, die nog in zijn ‘oer/fase’ leefde, de les te leren. Om de ‘heftigheid’ van hun ‘geslachtelijkheid’ in te dammen. Hun oerdrift in te perken, en hun seksualiteit in discredit te brengen, omdat het er nog zo dierlijk aan toe ging. In de ontwikkelingstijd van het dierlijke naar het menselijke.

 

Daarmee is de natuurlijke spontaniteit van de in zich natuurlijke ontwikkelende liefdesverhoudingen, voor een groot deel in de ban gedaan, in de voorbije eeuwen, in de verloop van de evolutie, door de opkomst van de leerstelligheid van de kerken. Toch heeft er een omwenteling plaats gevonden, waardoor de seksuele actie en voortplantingsdrift, die nodig was voor de voortzetting van de soort, is omgevormd in manieren van ‘liefdesactiviteit’ door intimiteit en zorg voor elkaar. In de loop van de eeuwen hebben mensen ‘liefdesvermogen’ ontwikkeld dat zorg draagt voor meer sociale omgang met elkaar en de anderen, binnen nieuwe samenlevingsvormen.

 

Sinds dat ‘mensheid’ greep heeft gekregen, op ziektes en afwijkingen, en deze heeft weten te bestrijden en te genezen, en de psychologie zijn intrede deed, dient het in ‘diskrediet’ brengen van seksuele omgang en intieme handelingen, tussen de seksen op zijn minst ongedaan gemaakt te worden, en wordt het steeds duidelijker dat, geslachtelijkheid en voortgangsdrift in harmonie gebracht dient te worden met tederheid, intimiteit, zorg en mededogen, in de liefdes realiteit tussen mensen. Want het begrip ‘sekse en geslachtelijkheid’ en ‘liefde’ valt niet van elkaar te scheiden, het één is aan het andere verbonden, en zij vullen elkaar aan in het functioneren als mens, tijdens de ontmoetingen met de ander én anderen.

 

Omdat liefdesverlangen en hartstocht, dat ook drift, wellustigheid, boosheid en destructiviteit kan veroorzaken, met als gevolg onmachtig handelen of ziekteprocessen; is het van alle tijden, dat liefdesverbintenissen ook leerprocessen zijn. Het leren omgaan met de sekse verschillen, en de psychologische kenmerken en gedragscodes van mensen, is in welke cultuur of gemeenschap dan ook, nastrevenswaardig, en past helemaal in de Universele Liefdes Werkelijkheid, waarnaar wij mensen verlangen.

 

Als wij nieuwe inzichten willen integreren in de ‘dialoog’ tussen religie en mensheid, binnen het ‘uitwisselen’ van de persoonlijke ervaring, kunnen wij lering trekken uit de spirituele ervaringswereld, van wijsheid/boeken die wij aangereikt hebben gekregen, die ons in elk tijdperk aangereikt worden. Daarbij is het nodig dat wij, en toepasbaar, dat wij gebruik blijven maken van de kennis en de naspeuringen in de wetenschap en in de natuurkunde, dat wij ‘die kennis’ niet buiten beschouwing laten, in onze geloofsoverdrachten en geloofswerkelijkheid.

 

UnLiW         [Universele liefdeswerkelijkheid]

UnLeW        [Universele levenswerkelijkheid]

 

 

Universele Liefdeswerkelijkheid …