vorige pagina

 

Graag een korte reactie op dit verhaal naar: a.budel1@chello.nl

 

            ALBERT SCHWEITZER:

"IK BEN LEVEN  - DAT WIL LEVEN -

TE MIDDEN VAN LEVEN - DAT LEVEN WIL"

 

  

 

Albert Schweitzer:

 

Toespraak te Oslo op 4 november 1954 uit: De wereld van Albert Schweitzer 1955 blz. 63. Zuid Holland Uitgevers Maatschappij Den Haag.

 

Van hetgeen tot ontwikkeling komt in de gezindheid van individuen, en van de volkeren, hangt het af of er op aarde vrede zal heersen of niet. Alleen in die ‘geest’ kan de zaak van de ‘vrede’ werkelijk gediend worden. Want ‘zij’ alleen doet de humanitaire gezindheid ontstaan die kan leiden tot een hogere menselijke bestaansvorm.

 

Slechts zover als de ‘geest’ in de volkeren een waarachtige bereidheid tonen-bezitten doet het vrede ontwaken, en kunnen instellingen die in het leven zijn geroepen om de vrede te bewaren, doen wat van hun gehoopt en verlangd wordt.

In deze tijd (1954) die geen vrede kent, kijken wij naar het eerste teken dat wijst op de werkzaamheid van ‘deze geest’ waarin wij ons vertrouwen moeten stellen. Het kan alleen daarin bestaan als de volkeren beginnen met naar hun beste vermogen, weer goed te maken wat zij aan elkaar in deze oorlogen hebben misdaan.

 

In naam van allen, die om de vrede bekommerd zijn, waag ik het de volkeren af te smeken; deze eerste stappen op weg naar een nieuwe werkelijkheid, echt ‘werkelijk’ te laten gebeuren.

 

Oslo 4-11-1954





 

 

 

 

 





 

 

 

 

  

 

\