1ste: Over de schoonheid van bloemen:

 

 Bloemen hebben een veel meer directe afstraling en invloed op ons, dan de natuurlijke ‘energieën’ in het bos. Terwijl het bij allebei om dezelfde energiebron gaat, ‘levensenergie’.

 Het is alsof de schoonheid van een bloem of bloemen meer persoonlijker is, direct op ons gemoed af. Het is van een vruchtbare existentie dat ons hart laat opvlammen van genot.

 Van genot dat alleen nog maar van een zuivere kwaliteit kan zijn. Alsof er ‘liefde’ vanuit bloemen naar ons toe stroomt, in een directe lijn via onze ogen naar de ziel.

 Tegelijkertijd is er sprake van totale verwondering, dat het er voor ons allemaal is. Verwondering over de veelzijdigheid ervan, zo mooi overdadig aan veelheid in kleurschakering. Aan intelligente opbouw van structuur en zachte vormgeving. Buitensporig aan fijnheid in veelheid en diepte door een veelkleurige kwetsbaarheid.

 Dat is wat ons hart beroert, die felheid en die teerheid, in de kortstondigheid van die kleurenpracht. Vandaag is het van een uitbundige schoonheid, morgen, of later, kan het ineens voorbij zijn en zwakt de schoonheid af tot een treurig sterven.

 Die kwetsbaarheid en uitbundige schoonheid spreekt mij aan, diep van binnen maakt het mij attent op hoe schoonheid tot gestalte komt, en hoe het ieder seizoen weer opnieuw, mijn en onze wereld vrolijker maakt.

 Anthoon Lucas

Nijmegen

10-02-2022