GEDENKEN EN HERDENKEN ALLEEN, IS NIET GENOEG!

 

Laten wij ons er van bewustzijn dat, wat er in de eerste en tweede wereldoorlog gebeurde, niet iets is wat voorbij is.

Gedenken en herdenken alleen is niet genoeg!

De gruwelen, de misdaden van oorlog en onderdrukking, in gevangenschap, of onder het juk van een dictatoriaal regiem, leidt tot gevangenschap en uitsluiting. Met geestelijke en lichamelijke mishandeling, tot de dood toe, als gevolg.

Gedenken en herdenken is niet genoeg!

Laten we er ‘gemakshalve’ niet van uitgaan, dat het ‘ons’ niet zal overkomen. Hoe ver oorlogsgruwel en terroristische aanslagen ook van ons bed verwijderd zijn, als wij niet ‘alert’ zijn, kan het als een ‘donderslag’ ons ook treffen. Dit maakt dat wij niet achterover mogen leunen in onze stoel, maar dat we ‘werkzaam’ dienen te blijven, dat we “samen blijven werken aan vrede en geluk”.

Gedenken en herdenken is niet genoeg!

Ook bij ons, ‘onder elkaar’, kan het kwaad zijn kop opsteken, tussen al onze goede bedoelingen door, om redenen die we nu nog niet bedenken kunnen.

… LATEN WE BEWAKERS VAN VREDE ZIJN ...

Door het alsmaar door tegen elkaar te blijven zeggen: wat kunnen wij doen om die vrede te bewaken? Zeg het mij, en dan zeg ik het voort, jouw positieve gedachten en de mijne, zullen vorm geven aan een nieuw tijdperk, waar in alle geledingen van ons bestaan, zingeving en levensbeschouwelijke verhalen hun invloed zullen blijven doorklinken.

Laten wij dit doorvertellen aan onze kinderen, opdat zij onze wijsheid zullen kunnen uitdragen.

… LATEN WIJ BEWAKERS VAN VREDE ZIJN …

Vlugschrift 4